Spis treści
1. Sanktuarium Św. Walentego
Najbardziej okazałą świątynią w Bieruniu jest Sanktuarium Św. Walentego. To jedyny kościół drewniany w powiecie bieruńsko-lędzińskim. Nazywany przez mieszkańców „Walencinek” posiada konstrukcje wieńcową.
Historia powstania Kościoła nie jest do końca znana, ponieważ miasto dwukrotnie w swojej historii doszczętnie spłonęło.
Wyjątkowy jest tutaj kult patrona kościoła – św. Walentego. W dniu jego czci, czyli 14 lutego pielgrzymi przyjeżdżają do Bierunia prosząc o uzdrowienie i pomoc trudnych sprawach. Kościół jest w posiadaniu relikwii św. Walentego, podczas święta patrona rzesze wiernych całują je idąc na kolanach dookoła ołtarza. W Bieruniu w 2008r. wzniesiono pomnik św. Walentego, ponieważ od 2004r. jest on patronem całego miasta.
2. Kopiec
Najstarszy zabytek miasta pochodzi z 1295r. – jest to kopiec usypany w dolinie rzeki Mlecznej. Podkreśla się jego funkcje obronne, w XIIIw. otoczone były fosą i palisadą. Aktualnie na szczycie znajduje się murowana kapliczka św. Jana Nepomucena.
3. Grobla
W latach 1530-1540. w Bieruniu usypano prawie trzykilometrowy wał ziemny, który miał chronić mieszkańców przez wezbraniami Wielkiego Stawu Bieruńskiego, na którym prowadzono hodowlę ryb na skalę przemysłową. Wał został wybudowany zgodni z zasadami inżynierii – podłoże zostało oczyszczone z drewna, a boki umocniono wikliną i darnią. Grobla posiadała także mechanizmy spustowo-nawadniające, tak zwane baszty, mnichy, żłoby czy bartnice.
Wał osiągnął szerokość 18 metrów i wysokość ok. 5 metrów. Uważa się go za zabytek inżynierii budownictwa ziemnego. W 2006r. wybudowano kładkę, która uzupełnia dzisiejszy wygląd Grobli. Znajdziemy tam ścieżkę dydaktyczną, przypominającą najważniejsze dane historyczne i legendarne związane z tym miejscem.