Dla obszaru

    Galeria Cukrarna - jak feniks z popiołów

    Po prawie 200 latach od powstania, stara Cukrarna (cukrownia) została odmłodzona i wzbogacona o nową treść - stała się centrum sztuki współczesnej. Nowa przestrzeń dopełniła ofertę kulturalną Lublany.

     

    Lokacja

    Wraz z odbudową starej cukrowni, która rozpoczęła się w październiku 2018 roku, oraz zagospodarowaniem terenu, ta część miasta ożyła. W projekcie całkowitej renowacji budynek ten jest jedną z ostatnich części aranżacji ścieżki wzdłuż rzeki Lublanicy, o której marzył architekt Jože Plečnik.

    Teraz zarówno mieszkańcy, jak i goście mogą wybrać się na piękny spacer w kierunku, który prowadzi obok Špice, Tromostovlja i placu Prešeren, obok targu i Smoczego Mostu do nowej Cukrowni i dalej, aż do budynku więzienia. Po tak długim czasie ta nieprzejezdna od lat część nabrzeża Lublanicy została ponownie otwarta dla pieszych i rowerzystów.

    Od fabryki do schroniska dla bezdomnych

    Dawna cukrownia, wybudowana w 1828 r., krótko po pożarze w 1858 r. była fabryką tytoniu, a następnie koszarami. Po trzęsieniu ziemi w 1895 roku budynek stał się schronieniem dla zagrożonych, między innymi i artystów. Wśród nich byli pisarze słoweńskiego modernizmu, a niektórzy z nich tu napisali dzieła z najsłynniejszego okresu literatury słoweńskiej. Pomimo wszystkich tych wydarzeń, budynek zachował się jako najstarszy budynek przemysłowego dziedzictwa kulturowego w Lublanie.

    1
    Pomimo wszystkich wydarzeń budynek zachował się jako najstarszy budynek przemysłowego dziedzictwa kulturowego w Lublanie; fot. Miran Kambič

     

    Od ruin po nowoczesną galerię

    Dziesięciolecia rozpadu w dużej mierze naruszyły wewnętrzną konstrukcję Cukrowni. Renowacja budynku i zmiana przeznaczenia była ogromnym inżynierskim wyczynem. Jedynym sensownym i celowym rozwiązaniem architektonicznym w stosunku do przyszłej zawartości, jaką jest galeria sztuki współczesnej, było całkowite opróżnienie przestrzeni oraz udostępnienie nowych powierzchni wystawienniczych poprzez zaplanowanie nowych kubatur wnętrz.

    2
    Remont budynku i  zmiana jego przeznaczenia były ogromnym inżynierskim wyczynem; fot. Miran Kambič

     

    Stalowa konstrukcja, owinięta białą perforowaną blachą, wygląda jakby unosiła się w pustej przestrzeni. W niej znajdują się cztery przestrzenie galeryjne, biura na dwóch kondygnacjach oraz przestrzeń wielofunkcyjna z salą wykładową, a w niedalekiej przyszłości i biblioteką.

    3
    Wnętrze budynku wyłożone jest białą blachą perforowaną, dzięki czemu wszystko wydaje się unosić; fot. Miran Kambič

     

    Na parterze znajduje się już przyjemna kawiarnia, która zaaranżowana jest jako możliwa przestrzeń dla różnych wydarzeń. Tam też znajdziecie scenę i galerię wznoszącą się nad barem, gdzie również możecie usiąść. Przestrzeń otwiera się również na zewnątrz gigantycznymi szklanymi drzwiami w kierunku nowo wyremontowanych południowych schodów, które wznoszą się nad terenem w kierunku Roški. Tam architekci zaplanowali również amfiteatrowe schody na imprezy, posiedzenia i spotkania towarzyskie.

    4
    W przeciwieństwie do bieli głównego holu galerii, restauracja jest cała w czerni, posiada scenę i galerię; fot. Miran Kambič

     

    Nowa piwnica donosi dodatkowych 1300 metrów kwadratowych, które zajmuje wielofunkcyjna sala, galeria przeznaczona przede wszystkim na spektakle, garderoby i toalety dla zwiedzających wraz z kotłownią i pomieszczeniami usługowymi.

    5
    Przestrzeń otwiera się na zewnątrz gigantycznymi szklanymi drzwiami, nowo wyremontowanymi południowymi schodami, które wznoszą się nad terenem w kierunku Roški. Tutaj architekci zaplanowali również amfiteatrowe schody, przeznaczone na imprezy, posiedzenia i spotkania towarzyskie; fot. Miran Kambič

     

     I tak oto cukrownia została ponownie podniesiona z popiołów i ożyła w postaci największej nowoczesnej galerii w Słowenii, która pod każdym względem wzbogaca ofertę kulturalną i turystyczną Lublany.

    Klient: Miasto Lublana

    Rozpoczęcie remontu: 2018
    Autorzy projektu: Marko Studen, Jernej Šipoš, Boris Matić (Scapelab)
    Konstrukcje budowlane: Angelo Žigon, Tomaž Strmole (Elea IC)
    Wykonawca: Strabag
    Powierzchnia całkowita: 6000 m2
    Wartość projektu: 21,5 mln euro; współfinansującym jest Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego

     

    306
    Autor: Daibau Magazyn

    Czy artykuł był dla Ciebie przydatny?


    Pomysły na urządzenie domu

    Magazyn ze świeżymi pomysłami i poradami naszych autorów na temat urządzenia Twojej przestrzeni życiowej.

    Warunki korzystania I Polityka prywatności I Informacje o ciasteczkach I Dane firmy
    © 2023 daibau.pl, Daibau® | Wszystkie prawa zastrzeżone